Een tijdje geleden vertelde ik al dat ik opnieuw onderzocht word door dokter Coutinho in het AMC, hij heeft zich gespecialiseerd in de sinustrombose en is dus de enige in Nederland die er echt verstand van lijkt te hebben.

Dokter Coutinho leek het verstandig om een nieuwe MRI scan te laten maken in het AMC, dit om verschillende redenen.
Het ziekenhuis hier in Haarlem heeft tot twee keer toe mijn gegevens niet opgestuurd, ook de scans van mijn hersenen toen de tijd niet, Ook hebben ze niet genoeg onderzoek gedaan naar de laatste scan die gemaakt is, is de trombose wel weg? en is er schade aan de hersenen?
Om dingen uit te sluiten, of misschien wel een verklaring voor mijn restverschijnselen te vinden moest ik in het AMC zelf een MRI scan laten maken.
Gisteren (zondag 17 jan.) was het dan zover, om de wachttijden te verkorten in het AMC plannen ze nu ook in het weekend MRI scans in, in principe wel een handige oplossing, toch wel even slikken als je op zondag om 08:00 in de ochtend aanwezig moet zijn… we moesten vanuit Amersfoort komen dus om 07:00 zaten we al in de auto, wat een tijden.
De hele weg heb ik met zwetende handjes gezeten, je zou zeggen dat je na 4 MRI scans de vijfde ook nog wel kan hebben en dat je eraan gaat wennen, niks is minder waar…telkens weer is het een eng idee om in zo een buis te moeten.
Nu was ik nog meer gespannen omdat het in een ander ziekenhuis ging gebeuren, misschien ging dit wel helemaal anders? Ik moest telkens aan die andere keren denken, hoe hard het lawaai was en hoe benauwd het daar is, niet alleen die buis maakt het benauwd, maar vooral het “kooitje”noem ik het maar wat over je hoofd word geschoven is niet fijn.

Helemaal voorbereid kwamen we dan aan bij het AMC, je moet echt overal aan denken als je zo een MRI scan krijgt.
Piercings uit, oorbellen uit, sieraden af, makkelijke kleding aan, BH uit, zelfs op je haarelastiekje moet je letten, en voor mij nieuw geen mascara op! Na 4 voorafgaande MRI scans heb ik daar nog nooit van gehoord, maar het schijnt dat mascara ook ijzerdeeltjes kan bevatten. Ach scheelde me ook weer tijd op de vroege ochtend!
Ik mocht direct doorlopen en in een hokje mocht ik mijn spullen achterlaten, ik mocht gaan liggen en ik werd helemaal geïnstalleerd met kussens onder mijn benen en mijn haar in een netje. Ik kreeg oordopjes in en daaroverheen nog een koptelefoon, hiermee moest ik gaan liggen en met schuimblokken legde ze mijn hoof vast, het kooitje werd over mijn hoofd geschoven, ik kreeg een alarm knopje en ik was er klaar voor! Althans de artsen, ik kon wel wegrennen..
Gelukkig kreeg ik weer radio op en ze hielden goed contact met me door de koptelefoon, in mijn hoofd begon ik de muziek mee te zingen en probeerde ik zo rustig mogelijk te blijven, en vooral..ogen dichthouden!!
Het enige waar ik nog bang voor was was een hoestaanval, sinds donderdag loop ik al te snotteren en te hoesten, tja en hoe los je dat op als je stil moet liggen met je hoofd?
En ja hoor…daar was het, ik kreeg steken in mijn keel en moest echt heel erg hoesten.. ik heb het opgelost met heel veel slikken en hele kleine kuchjes. volgens mij hebben ze niks doorgehad.

Na ongeveer 40 minuten was ik klaar en mocht ik weer gaan! Hopelijk was dit echt de laatste keer.

3 februari hoor ik de uitslag.